Zakon o NVO na Kosovu predviđa stvaranje jedog posebnog statusa za jedan segment NVO-a, odnosno Status za javnu korist. Ovaj status ima za cilj promociju aktivnosti putem kojih ima koristi šira javnost.

Iako građani delegiraju državi odgovornost za organizaciju i pružanje javnih usluga, države sa razvijenom demokratijom su priznale činjenicu da se određeni broj usluga bolje adresira od strane građana putem organizacija za javnu korist. To se događa kao posledica toga što su ove organizacije bliže potrebama zajednice i društva. Štaviše, pošto su oslobođene od birokratskih državnih procedura, one mogu reagovati brže na potrebe zajednice i pružiti brže i direktne usluge. Budući da ispunjavaju ili pružaju u potpunosti usluge koje su odgovornost države, država njima omogućava određene olakšice za njihove aktivnosti, uglavnom putem poreskih olakšica i mogućnostima za finansiranje. S druge strane, pošto su organizacije za javnu korist primaoci direktne ili indirektne pomoći države, one su predmet velike kontrole, s ciljem da se osigura da se javna podrška pretvori stvarno u javnu korist.

Na Kosovu je tokom poslednjih godina ovaj status prilično zloupotrebljen kao posledica promene osnovnih zakona za NVO i zakona o porezu. Uglavnom, zbog pravnog okvira i stvorenih praksi kao posledica toga, mehanizmi koji se povezuju sa javnom koristi na Kosovu se može reći da ne funkcionišu kako bi trebalo.